TOKLUĞA ÖVGÜ -Ya da SUÛD’A MEDHİYE-

Ah Efendim Cömertsin; Şöhrette EFSÂNESİN,

Göbekli Doyurmakta, İnan ki BİRTANESİN!

Yedir Yedir Çok Yedir; Mideler Dipsiz KUYU,
Öyle Bir Tıkınsın ki, Belki de Taşar SUYU!

Müslüman mı Ölürmüş; Gazze’de Şurda BURDA,
Açlıktan mı Bayılmış, Sen Yerken Ballı TURTA!

Turtayı Boş Verelim; Kesmelisin YÜZ DEVE,
Kompradorlar Sırada, Yesinler Seve SEVE!

Yiyip Yiyip Yalansın; Hiç Doymuyor ki GÖZÜ,
Hitabın Altın Olsa, Dinlemez Bilge SÖZÜ!

"AÇ Olana LAF Gerek; TOKUN Karnı DOYMALI,
Otursun Yüksek Tahtta, Her Tarafı OYMALI!"

Büklüm Büklüm KIVRATIR; Açlık Çok Kötü MİRİM,
Karanlıktan Ses Gelir: ‘SUS’, Öyle Emretti PİRİM!

Pekiyi Biliyoruz; Şu Ânda Diyettesin,
Bir Kuzu Bir Gün Yeter, Çok Şükür ÂFYETTESİN!

İştahını Kapatmak; Değildir Öyle Kolay,
Sen TOK Ben de Aç İken, Çekelim Bol Bol HALAY!

Kâfir, MÜ’MİN Keserken; Sen Üzülme ABDULLÂH,
Hesap Ahrete Kalmış, Böyle Der ‘İBÂDULLÂH!’
                                                           

Yusuf Metin YARDIMCI