DARÎM
DARÎM
DARÎM
Yüzünden ateş çıktı; fışkıran su PARLADI,
Su ateşin içinde, parçalanıp HARLADI!
Doğanın yeşil gözü; sanki savaşta ATEŞ,
Yanmaya mı razısın, kaynayan derince TeŞ!?
Senin kucaklamanla; alevlendi BEDENİM,
İkimiz yanıyoruz, nerdesin ey KEFENİM!?
Ben bir âsi âşığım; yani ki İSYÂNCIYIM!
Odu söndürmek için, mâhir bir GİRYÂNCIYIM!
Alevlerden kuleler; yaktı bağrımı YAKTI,
Volkandan çıkan lavlar, yüreğimize AKTI!
Saçlar bile tutuştu; sanki tutuşan GÖNÜL,
Behey vicdansız gaddar, kendi nârına GÖMÜL!
Gözlerdeki şelâle; ateşten buldu TESÎR,
Seller gibi boşaldı, ruhları aldı ESÎR!
Duygu kâtili oldun; anlasana ŞÜCEYRA,
Eşcâr Nîrâna durdu, ağlasana ŞÜKEYRA!
Sen yine doğacaksın; ölsen de DOĞACAKSIN,
Efsânedeki gibi, Kâtili BOĞACAKSIN!
Yusuf Metin YARDIMCI